Ne kadar çok mücadele ettiğini biliyorum. Bazı günler kalkıp kalkamayacağını veya gününü geçirip geçiremeyeceğini bilmediğini biliyorum. Geceye kadar dayanıp dayanamayacağını veya geceyi atlatıp atlatamayacağını bilmiyorsun. Geceler en kötüsü, değil mi?
Muhtemelen başarısız olduğunu hissettiğini biliyorum. Yapıya tutunamadığını ve en kötü yanlarını kontrol edemediğini hissedebilirsin. Gözyaşları gibi, onurun da akıp gidiyor. Ne kadar çok mücadele ettiğini biliyorum. Lütfen umutlu ol. Kendine yardım edebileceğini um. Devam edebileceğini um. Hastalığının damgasının seni güneşi görmekten alıkoymasına izin verme.
Her gün, günde sadece bir kez, gün ışığına adım at, gözlerini kapat ve derin nefes al. Hissediyor musun? Hala buradasın. Yaşıyorsun. Bir gün daha başardın. Bu, dostum, çok büyük bir başarı. Hastalığın yüzünden zayıfladığın için değil, içsel olarak güçlendiğin için mücadele etmeye devam ediyorsun.
Kazanımlarınızı her zaman kutlayın, ne kadar küçük olduklarını düşünürseniz düşünün. Bugün başarmanız gereken her neyse onu başarabileceğinizi düşünmüyorsanız, kendinizi affedin. Kendinizi her zaman affedin. Her affetmeyle daha da güçlenecek ve yüzlerce “Seni affediyorum”dan sonra, ilk başta affedilecek hiçbir şey olmadığını fark edeceksiniz.
Başarılarınız asla akranlarınızın turnusol kağıdına göre ölçülmemelidir. Dogmatik normalliğe takılıp kalmayın. Akıntıyı takip etmiyorsunuz. Hayatın farklı bir nehrinde yolculuk ediyorsunuz. Yine de, kitlelerle aynı teknede gitmiyor olmanız, bir varış noktanız olmadığı anlamına gelmez.
Sizi benzersiz kılan yönlerinizi kutlayın. Bu yönleri besleyin. Büyümeleri için onları besleyin. Kendinizin bu yönlerini neredeyse göremeseniz bile, size söz veriyorum, onlar hala oradadır. Sadece biraz ilgiye ihtiyaçları var. Onların büyümesini izlediğinizde, bunu kemiklerinize kadar hissedeceksiniz.
Başarılarınızın birbiri üzerine inşa edildiğini, etrafınızda büyüdüğünü gördüğünüzde, sadece bir parça onur hissetmeye başlayacaksınız. Belki biraz yetenek ve muhtemelen biraz da öz sevgi.
Olduğunuz kişi, hayatınızı ele geçirmekle tehdit eden durum değildir. Bunu her gün yazmanız gerekse bile hatırlamanız gerekir. Sabah hazırlanmak için mücadele ederken kendinize söyleyin. Ön kapınızdan dışarı adım atma düşüncesiyle kalbiniz hızla çarptığında söyleyin. Sadece kendinize söylemeye devam edin.
O öfkeyi kararlılığa, üzüntüyü kedere ve kederi sevgiye kanalize edin. Sevgi ve kararlılık. Siz busunuz. Bu bir mücadele, biliyorum. Her gün hayatınızın kanlı mücadelesi gibi görünüyor. Geleceği düşünmek bugün yüzleşmek için çok fazla korku getiriyor. Bu yüzden bunu düşünmeyin. Ne kadar yol kat ettiğinizi düşünün.
Bu durumun sizi sahiplenmemiş olması, cesaretinizin kanıtıdır. Siz bir şampiyonsunuz. Öyleyse hayatınızdaki o ışığı bulun. Belki de en küçük ışık deliğidir, ama ona tutunun. Bugün imkansız gibi gelebilir, ama hayatın komik yanı budur. İnanılmaz imkansızlıklarla doludur.
Siz sadece onlardan birisiniz. Siz o inanılmaz güç, cesaret ve dayanıklılık hikayelerinden birisiniz. Yataktan bile çıkamadığınızda bile, hala bir süper kahramansınız. Bunu unutmayın.