Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan biriyle birlikte olan bir birey olarak, reddedilmeye karşı duyarlı disfori (RSD), etkileşimlerimizde tutarlı bir rol oynar. İkimiz de reddedilmeye karşı aşırı duyarlıyız, ancak faydası, bunu anlıyor olmamızdır – yani birbirimizin düşünce süreçlerini; davranışsal tepkileri; ve hem reddedilmeye karşı duyarlı disfori yaşayan birey olarak hem de partneriniz RSD yaşadığında diğer kişi olarak bu konuda ne yapacağımızı anlıyoruz.
Mesele şu ki, bir ilişkide reddedilmeye karşı duyarlı disforiyi yönetmek iki kişilik bir çabadır. Her iki partnerden de net iletişim, güvence isteme ve sunma yeteneği ve yanlış anlaşılmaları aşmak için sabır ve isteklilik gerekir.
Net iletişimle başlayalım, çünkü bu, reddedilmeye karşı duyarlı disforisi olan biri için, RSD’nin dahil olmadığı bir ilişki için olduğu gibi aynı anlama gelmez. Reddedilmeye karşı hassas disfori, algılanan veya gerçek reddedilmeye karşı aşırı duyarlılık ve tepkiselliktir; bu, reddedilmenin bir göstergesi olmasa bile, RSD’li birey için öyleymiş gibi hissedilebileceği ve bunun da algılanan reddedilmeye karşı tepkiselliğe yol açabileceği anlamına gelir; partneriniz başlangıçta hiçbir şekilde reddetmeyi amaçlamamış olsa bile. Bu nedenle, RSD içeren bir ilişkide açık iletişim, bunun çok az belirtiyle ortaya çıkabileceğini kabul etmek ve bu yanlış anlaşılmayı yaratmaktan kaçınmak için iletişimde aktif olarak adımlar atmak anlamına gelir. Örneğin, “Bu gece seninle vakit geçiremem” yerine, “Seni görmeyi çok isterim ama bu gece işim var ve zamanım yok. Bunun yerine Cuma günü bir şeyler yapabilir misin?” derseniz daha iyi karşılanacaktır. Bu, partnerinize önceden, “Hey, seni şu anda reddetmiyorum. Seninle vakit geçirmek istiyorum; sadece bunaldım.” demeniz anlamına gelir. Bununla birlikte, net iletişim ihtiyacı RSD yaşayan bireye de düşer, çünkü partnerine asla “Tek söylediğin ‘Bu gece seninle vakit geçiremem’ olduğunda, bu bana reddedilme gibi geliyor.” denmezse, iletişimde buna hazırlıklı olmasını beklemek adil değildir.
Net iletişim hızla güvenceye dönüşür. Reddedilmeye duyarlı disfori aktive olduğunda, bunu yaşayan bireyin nasıl hissettiğini dile getirebilmesi ve partnerinden açıklama isteyebilmesi önemlidir, ne kadar korkutucu gelse de. Partnerinden bu açıklamayı almak, olup bitenin reddedilme olmadığını bilmeleri için ihtiyaç duydukları güvenceyi sağlayabilir. Bununla birlikte, partnerinin de bunun onlar için zor bir alan olduğunu anlamaya istekli olması ve partneri bunu istediğinde bu güvenceyi sağlamaya istekli olması gerekir.
Yine de, bu şeyler kullanıldığında bile, yanlış anlaşılmalar yaşanacaktır. Erkek arkadaşımın bana güvence verdiğini düşündüğü ama kullandığı kelimelerin beni daha da kaygılandırdığı bir zaman aklıma geliyor. O durumda, nasıl hissettiğimi dile getirmek zorunda kaldım ve her birimizin ne demek istediğini açıklığa kavuşturmak ve gelecekte iletişim kopukluğunun nerede olduğunu anlamak için istekli bir şekilde çalışırken birbirimize karşı sabırlı olmak zorundaydık. Her iki taraftaki yanlış anlaşılmaları çözmek için sabır ve isteklilik olmadan, reddedilmeye duyarlı disforisi olan partner muhtemelen çok incinmiş hissedecek ve uzaklaşacaktır, bu da partnerinde hayal kırıklığına ve kafa karışıklığına yol açacaktır ve bu da nihayetinde ilişkiye önemli zararlar verebilir.
Tüm bunlar söylendiğinde, ilişkinizde reddedilmeye duyarlı disforiyi nasıl aşacağınızı öğrendiğinizde, aslında o kadar da zor değildir. Birini sevdiğinizde ve ona ihtiyaç duyduğu şeyi vermek istediğinizde, bu şeyleri uygulamak kolaydır çünkü partneriniz için destekleyici bir kişi olma ve onu iyi sevme hedefine ulaşmanıza yardımcı olurlar.