On dört kez.
On dört kez, beynimde bir şey koptu ve aniden ve acı içinde devam edemeyeceğimi düşündüm. Bu zamanların her biri, kalbimde biriken acı ve travmaya katkıda bulundu ve yine de her biri hayat kurtarıcı mucizelerle doluydu. Ne yazık ki, bu 14 zamanın 9’u son 10 ayda oldu.
İnsanların bunun benim mücadelem olduğunu öğrendiklerinde bana sordukları en yaygın sorulardan biri, “Yardım etmek için ne yapabilirim?” Bu soruyu cevaplamak ve depresyonla benzer şekilde mücadele edenlere hizmet çabalarında başkalarına yardımcı olmak için, intihar düşüncelerim olduğunda bana yaptıkları veya söyledikleri ve kalmama yardımcı olan en faydalı şeylerin listesini paylaşmak istiyorum.
- Acil güvenliklerini kontrol edin. Her şeyden önce, yardım istediğimde (bunu neredeyse her zaman mesajla yaparım), insanlar acil güvenliğimi kontrol ederek hemen yanıt verdiler. Bunu, “Şu anda yalnız mısın?” gibi sorular sorarak yaptılar. “Bir şey yapmayı düşünüyor musun?” “Seni arayıp konuşabilir miyim?” Bu önemli sorular, en derin karanlığımı emanet ettiğim kişinin neler olup bittiğini değerlendirmesine ve müdahale etmeleri gerekip gerekmediğine karar vermesine olanak tanır.
- Yalnız olmadıklarından emin olun. Bu zayıf anlarda yalnızsam, ailem ve arkadaşlarım artık yalnız olmadığımdan emin olmak için devreye girerler, ya evime gelip benimle oturarak ya da beni yanlarına alarak. Bu çok önemlidir, çünkü yalnız kalmak sadece düşüncelerin ve duyguların dayanılmaz hale gelene kadar kötüleşmesine neden olur. Bu anları tek başıma atlatamam.
- Sevgiyi ifade edin. Bunun ne kadar önemli olduğunu yeterince vurgulamak zor. “Seni seviyorum” gibi üç basit kelimenin kırık beynime nasıl yansıdığını biliyor musunuz? Bana seslenir ve “Sana ihtiyacım var ve kalmanı istiyorum. Gitmiş olsaydın, incinirdim, bu yüzden lütfen dayan.” derler. Bu kelimeler bana güç verir ve biraz daha dayanma yeteneğimi artırır.
- Onlara daha iyi olacağına dair söz verin. En karanlık anlarımda, depresyon tarafından tamamen kör ediliyorum. Sonsuza dek o kırık yerde sıkışmış gibi hissediyorum, dünyam bir daha asla aydınlanmayacak ve kalbim asla iyileşmeyecek gibi. Bana umut olduğunu, şu anda hissettiğim şeyin sonsuza dek hissedeceğim şey olmayacağını hatırlatmak, bana tekrar tutunacak bir şey veriyor. O anda her şeyin muhtemelen daha iyi olabileceğini kavrayamıyorum, ancak bir başkasının benim için olan umuduna güvenebiliyorum.
- Sıcak sarılın. Bu tür fiziksel temaslar, ağrıyan kalbime anında rahatlık getiriyor. Rahatlık uzun sürmüyor, ancak bir başkasının kollarına sarılıyken kendimi güvende hissediyorum. Baskın üzüntü ve korku kısa bir an için azalıyor.
- Fiziksel ihtiyaçlarını karşılamalarına yardımcı olun. İyi hissettiğimde yemek yemenin, içmenin, uyumanın vb. zihinsel istikrar için gerekli olduğu çok açık görünüyor, ancak dünyamdaki her şey düştüğünde, bu önemli ihtiyaçları karşılamak zor oluyor. Kocam bana yemek yapıyor. Bana su içmemi hatırlatıyor. İyi bir gece uykusu için gerekli olan şeyleri yapmama yardımcı oluyor, gerektiğinde uyku yardımcılarına erişmemi sağlıyor. Bunların hepsi doğrudan ruh sağlığıyla bağlantılı. Fiziksel ihtiyaçlarım ihmal edildiğinde savaşacak güce sahip olmak zor, çünkü bu şeyleri kendi başıma yapmak için çok bunalmış ve yorgun oluyorum.
- Tekrarla, “Seni sevmekten vazgeçmeyeceğim. Bana yük olmuyorsun.” Yardım isteyerek veya bu mücadeleden bahsederek beni seven herkesi kaybedeceğim korkusuyla felç oldum. Bu olduğunda çok korkutucu oluyor, çünkü umutsuzca sevgiye ihtiyacım var, ancak yüklerimi onlarla paylaşarak bana en yakın olanların sevgisini kaybetmekten çok korkuyorum. En zor zamanlarda bile yardım isteyerek etrafımdaki herkesi kaybetmemek için yeterince duyamıyorum.
- Dinlemeye ve konuşmaya hazır ol. Karanlıkla çevrili olduğumda, zihnimde milyonlarca düşünce dönüp duruyor ve birisine anlatabilene kadar dönmeye devam ediyorlar. Bazen sadece kendimin aklımdakileri söylediğini duymak, bunun mantıklı olmadığını anlamamı sağlar. Diğer zamanlarda, berraklık ve huzuru bulabildiğim yer, kişinin verdiği yanıttır.
- Onlara, sadece her günü veya her dakikayı yaşamaları gerektiğini hatırlatın. Çok depresif olduğumda, ne kadar uğraşırsam uğraşayım, şimdiki anda kalamam. Yakın veya uzak gelecekte yapmam gereken her şey, büyük veya küçük her şey, zihnimi aynı anda doldurur ve anlaşılabilir bir şekilde bunaltıcıdır. Birinin bana zihnime baskı yapan tüm bu şeyleri bırakmamı hatırlatması, kendimi daha iyi hissedene ve hayata tekrar tutunabilene kadar stresi biraz olsun azaltır.
- Size kalacaklarına ve size ulaşmaya devam edeceklerine dair söz vermelerini sağlayın. Sözler, kırık dünyamda bile güçlüdür. “Hiçbir şey yapmayacağıma söz veriyorum” demek, inanılmaz bir güç getirir. Dürüst olmak gerekirse, en zor anlarda bu kelimeleri söylemek çok zordur